لغت‌نامه دهخدا | کلماتی که با 'م' شروع می شوند

همه

(مص . م ) شیر دادن .

هدهد، شانه به سر.

1 ـ بیهوده یا ناپسند گفتن . 2 ـ سخن بی اصل و بی معنی گفتن .

1 ـ اعتمادکننده . 2 ـ زنهار خواهنده .

ناشناسنده . (از منتهی الارب ). جاهل نسبت به امری . (از اقرب الموارد).

دریافت خواهنده امری را که نمی شناسد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استنکار شود.

چوک ، مرغ حق ، پرنده ای است شبیه جغد که خود را از درخت آویزان می کند و پی درپی فریاد می کشد.

انس گیرنده .

استکبارکننده و متکبر. (از اقرب الموارد).

امتناع کننده از روی ابا و استکبار. (از اقرب الموارد). ممتنع. آبی . نه گوینده . و رجوع به استنکاف شود.

معاونت کردن ، یاری کردن .

شب پره ، خفاش .

نک مزوجه .

استهزا کننده ، ریشخند کننده .

دوست شدن ، همراه شدن .

جای دیده بان بربلندی .

پذیرفته شدن .

نوشته ، نامه . نک مرقوم .

ثابت کردن .

1 ـ پیکار کردن ، جدال کردن . 2 ـ کوس برابری زدن .

تدارک شده ، تلافی شده .

مغلوب شدن .