آخرچی
آخورچی . جلودار اسبان :
درزمان ْ آخرچیان چست و خوش
گوشه افسار او گیرند و کش .
مولوی .
آجاریدن
در فرهنگها چنین کلمه ای ضبط نشده ، ولی در این بیت ناصرخسرو اگر تحریفی در آن راه نیافته باشد ظاهراً به معنی درگذشتن و تخطی و تجاوز باشد:
نشانه ی ْ بندگی شکر است و هرگز مردم دانا
ز نسپاسی ز حد بندگی اندر، نیاجارد.
ناصرخسرو.
آجیل فروشی
شغل آجیل فروش .
(اِ مرکب ) دکان آجیل فروش .
آختن
آهختن . آهیختن . برآوردن . آهنجیدن . لنجیدن . کشیدن . برکشیدن . تشهیر. بیرون کشیدن . بیرون کردن . یازیدن . سَل ّ. استلال . اخراج:
یکی آخته تیغ زرین ز بر
یکی بر سر آورده سیمین سپر.
اسدی .
آخر خشک
آخورِ خشک . مقابل آخُرِ چرب .
آجال
ج ِ اَجَل ، به معنی وقت و مدت معین و محدود و مرگ: تعاقب هر دو [شب و روز] بر... تقریب آجال مصروف است .
ج ِ اِجْل ، به معنی گله گاو وحشی .
آجستن
نشاندن درخت . (فرهنگ شعوری ). رجوع به نواجسته و نواخسته شود.
آجین
آجیده . آژده . آزده:
ز شاخ گوزنان رمه در رمه
زمین بیشه ای گشت آجین همه .
فردوسی .
آخته
اَخْته . آهخته . آهیخته . کشیده . برکشیده . آهنجیده . لنجیده . مسلول . مشهر. بیرون کرده . برآورده . بیرون کشیده . مستخرج .
درازکرده . ممدود. ممدوده . مبسوط. برافراشته . مرفوع . بلندکرده . برفراشته . بردوخته به (چشم ). کنده . برکنده (جامه ). کشیده (صف و رده ). پیوسته . متصل . نواخته . بساز و بسامان کرده . و رجوع به آختن شود.
آخرخشک
آخورخشک . آنکه چیزی ندارد. فقیر.
آجام
جج ِاَجَمه ، به معنی نیستان و نیزار و بیشه:
با پیل پیلی کند بمیدان
با شیر شیری کند در آجام .
فرخی .
آجل
بامهلت . دیرنده . تاخیرکننده . ضد عاجل:
عاجل نبود مگر شتابنده
هرگز نرود ز جای خویش آجل .
ناصرخسرو.
آخردانی
صفت آنکه پیش بین باشد و نتیجه کارها را پیش از وقوع داند.
آجامی
منسوب به آجام : تبهای آجامی .
آچاردان
ظرفی که در آن ظروف نمک و فلفل و خردل و سرکه و روغن زیتون و جز آن نهند.
آخته بیگی
اَخْته بیگی . سمت و شغل آخته چی یا آخته بیگ.
آخردست
آخربار.
پایان خانه ، و مرادف آن صف نعال و پای ماچان است . داو آخر قمار که دست آخر هم گویند. آخر و پایان کار.
آجداد
نام محلی کنار راه آباده به شیراز میان دِه ْبید و دیدگان ، در 725700 گزی طهران .