لغت‌نامه دهخدا | کلماتی که با 'ح' شروع می شوند

همه

حکمرانی .

1 ـ قدرت ، توانایی . 2 ـ چاره . 3 ـ فریب ، نیرنگ .

1 ـ معتقد به حقیقت و راستی . 2 ـ خداشناس .

نیرنگ باز، مکار.

1 ـ ریشه های گیاه که پس از درو در زمین باقی ماند.2 ـ قسمت انتهای قدامی آلت مرد که کمی حجیم تر از تنه می باشد.

(ی ) (حَ) 1ـ حقیقت ـ گوی ، راست گوی . 2 ـ مرغ حق ، مرغ شباویز.

ستوده ، پسندیده .

محاصره کردن ، در محاصره قرار دادن .

1 ـ پرهیز دادن . 2 ـ آن چه که نگه داشته شود.

بیماری که در اثر خوردن آب ، سبزی یا میوه آلوده به وجود می آید.

اماله ، وارد کردن داروی مایع از طریق مقعد.

آن که هر ماه حقوق دریافت می کند.

= حواصل : غم ـ خورک ، ماهی خور.

درباری ، منسوب به دربار.

متخصص در رشته حقوق .

1 ـ گشودن . 2 ـ آمیختن .

نک حوالت .

1 ـ محوطه ، چهاردیواری . 2 ـ جایی که برای محفوظ ماندن چارپایان از باد و سرما درست کنند.

به درستی ، از روی حقیقت .

1 ـ جایز شمردن . 2 ـ بخشودن ، گذشت کردن .