نهج البلاغه | و من خطبة له ع كان يستنهض بها أصحابه إلى جهاد أهل الشام في زمانه

و من خطبة له ع كان يستنهض بها أصحابه إلى جهاد أهل الشام في زمانه

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
( 362 ) 203 گفتارى ديگر خدايا ، هر آن كس كه به رغم شنيدن گفتار عادلانه‏ى ما ، كه آهنگ اصلاح دين و دنيا دارد و كم‏ترين شايبه‏ى فسادى در آن نباشد ، بى‏اعتنا مى‏ماند و از يارى تو روى بر مى‏تابد ، تو را گواه مى‏گيريم ، اى آن كه در گواهى نيز بزرگترينى ، و هم تمامى ساكنان زمين و آسمانهايت را بر او گواه مى‏گيريم ، آنك اين تويى كه از يارى چون اويى بى‏نيازيمان مى‏بخشى و او را به گناهش مى‏گيرى .