س

سرتابیدن

نافرمانی کردن .

سرشکسته

که سر او شکسته باشد.

خجل . شرمسار:
دهی که با شکرش قند اگر کند دعوی
به سرشکسته کشندش به کوچه و برزن .

نورالدین ظهوری (از آنندراج ).

سفسطه

مغالطه کردن برای وارونه نشان دادن حقایق .

سراً و جهراً

در نهان و آشکار.

سرتافتن

سرپیچی کردن .

سرشکن

تقسیم وجه یا جنسی میان گروهی .

سرلشکر

رئیس فوج . (آنندراج ). سپهبد. سپهسالار.(صحاح الفرس ): و یک هزار سوار مردان معروف همه اصفهبدان و سراهنگان سرلشکر جدا کرد. (فارسنامه ابن البلخی ). و سرلشکر عرب سعد بوده و سپهسالارشان یکی بود نام او جریربن عبداللّه البجلی . (فارسنامه ابن البلخی ص 112).

مهتر. رئیس:
غیر پیر استاد و سرلشکر مباد
پیر گردون نی ولی پیر رشاد.

مولوی .

سفسطی

سو ـ فسطایی ،منسوب به سفسطه ، آن که سفسطه کند (پیرو مکتب سوفسطایی ).

سرابیل

ج سَربال ؛ جامه ، پوشاک .

سرتق

پُررو، لجوج .

سرشکن کردن

تقسیم کردن وجهی یا جنسی بین افراد.

تقسیم کردن باری اضافی را بر بار ستوران:
این قدر داغ بر دلم مگذار
سرشکن بر تمام اعضا کن .

اسماعیل ایما (از بهار عجم ).