نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
433 ( 1003 ) بى‏شك را با ژرف‏بينى نگريستند ، آن جا كه مردمان عادى تنها به نمود ظاهريش خيره شدند ، آنان به آينده‏ى [ 511 ] دورتر آن مشغول شده‏اند ، آنجا كه مردمان عادى فقط به امروز آن مشغول‏اند ، پس آن جنبه‏هاى دنيا را كه بيم آن مى‏رفت كه بميراندشان ، پيش‏تر ميراندند ، و آنچه را كه مى‏دانستند رهاشان خواهد كرد ، پيش‏تر رها كردند ، افزون خواهيهاى مادى ديگران را كاستى پذيرفتن ، و دستاورد آن را عين از دست دادن تلقى كردند ، چيزهايى را دشمن مى‏داشتند كه مردم عادى با آن از در سازش درآمدند ، و با آن چه مردم در ستيزاند ، كنار آمدند ، قرآن به وسيله‏ى چنين كسانى شناخته شد ، و آنان به وسيله‏ى قرآن دانش يافتند ، قرآن با تكيه بر آنان بر جا و بر پا ماند ، چنان كه آنان با تكيه بر قرآن برپا شدند ، آنان اميدوارى خويش را برتر از همه‏ى اميدها مى‏بينند ، چنان كه ترس خويش را برتر از همه‏ى ترسها .