نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
الخامسة بعد أربعمائة من حكمه عليه السّلام ( 405 ) و قال عليه السّلام : لا ينبغي للعبد أن يثق بخصلتين : العافية و الغنى ، بينا تراه معافا إذ سقم ، و بينا تراه غنيّا إذ افتقر . الترجمة فرمود : شايسته نيست بنده خدا بدو چيز اعتماد كند ، و آن دو : تندرستى و توانگريست ، در ميان اينكه او را تندرست بيني بناگاه بيمار شود ، و در اين ميان كه توانگرش بيني ناگاه مستمند گردد .