نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
426 [ [ 438 ] و فرمود : ] بنده را نسزد كه به دو خصلت اطمينان كند : تندرستى و توانگرى . چه آنگاه كه او را تندرست بينى ناگهان بيمار گردد و آنگاه كه توانگرش بينى ناگهان درويش شود .