نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
417 [ [ 436 ] و به كسى كه در محضر او أستغفر اللّه گفت ، فرمود : ] مادر بر تو ببايد گريست مى‏دانى استغفار چيست ؟ استغفار درجت بلند رتبگان است و شش معنى براى آن است : نخست پشيمانى بر آنچه گذشت ، و دوم عزم بر ترك بازگشت ، و سوم آن كه حقوق مردم را به آنان بپردازى چنانكه خدا را پاك ديدار كنى و خود را از گناه تهى سازى ، و چهارم اينكه حقّ هر واجبى را كه ضايع ساخته‏اى ادا سازى و پنجم اينكه گوشتى را كه از حرام روييده است ، با اندوهها آب كنى چندانكه پوست به استخوان چسبد و ميان آن دو گوشتى تازه رويد ، و ششم آن كه درد طاعت را به تن بچشانى ، چنانكه شيرينى معصيت را بدان چشاندى آنگاه أستغفر اللّه گفتن توانى .