متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
382 ( 951 ) تا لب به گفتار نگشودهاى ، سخن را در بند دارى ، اما چون لب گشودى ، اين تويى كه به بندش گرفتار آمدهاى . پس زبانت را چونان كه زر و سيمت نگاه دار ، كه گاه كلمهاى نعمتى را به نقمت بدل كند .