نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
373 و فرمود ( ع ) : سخن در بند توست ، تا آن را بر زبان نياورده‏اى ، چون بر زبانش آورى تو به بند او درآمده‏اى . پس ، همچنانكه ، زر و سيمت را حفظ مى‏كنى ، زبانت را هم حفظ كن ، زيرا چه بسا يك كلمه كه نعمتى را سلب كند و محنتى را فراخواند .