نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
381 [ و فرمود : ] سخن در بند توست تا بر زبانش نرانى و چون گفتى‏اش تو در بند آنى 182 ، پس زبانت را چنان نگهدار كه درمت را و دينار . چه بسا سخنى كه نعمتى را ربود و نقمتى را جلب نمود .