نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
311 [ و انس پسر مالك را نزد طلحه و زبير به بصره فرستاد تا آنان را حديثى به ياد آرد كه از رسول خدا ( ص ) شنيده بود 153 . انس از رساندن پيام سر برتافت و چون بازگشت گفت : « فراموش كردم . » امام فرمود : ] اگر دروغ ميگويى خدايت به سپيدى درخشان گرفتار گرداند كه عمامه آن نپوشاند [ يعنى بيمارى برص . از آن پس انس را در چهره برص پديد گرديد و كس جز با نقاب او را نديد . ]