نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 955 ] 303 هنگامى كه به بصره آمد ، انس بن مالك را نزد طلحه و زبير فرستاد تا چيزى را كه از رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) درباره آنها شنيده است به يادشان آورد . انس بن مالك از دادن آن گواهى خوددارى كرد و چون نزد او بازگشت ، گفت : آن سخن فراموش كرده‏ام . حضرت به او فرمود : اگر دروغ بگويى ، خدا تو را به آن سپيدى درخشان دچار نمايد كه عمامه نتواندش پوشاند . [ مرادش بيمارى پيسى بود و انس به اين بيمارى دچار شد و چهره‏اش را لكه‏هاى سپيد فرا گرفت و از آن پس ، بى‏نقاب ديده نشد ] .