متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
الثلاثون بعد المائة من حكمه عليه السّلام
( 130 ) و قال عليه السّلام : من أعطى أربعا لم يحرم أربعا : من أعطى الدّعاء لم يحرم الإجابة ، و من أعطى التّوبة لم يحرم القبول ، و من أعطى الإستغفار لم يحرم المغفرة ، و من أعطى الشّكر لم يحرم الزّيادة .
و تصديق ذلك في كتاب اللَّه تعالى ، قال في الدّعاء 60 المؤمن :
« ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ » و قال في الاستغفار 110 النّساء : « وَ مَن يَعْمَلْ سوُءً أوْ يَظْلِم نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحيماً »
[ 208 ]
و قال في الشّكر 7 إبراهيم : « لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ » و قال في التّوبة 17 النّساء : « إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَريبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيمَاً » .
الترجمة
فرمود : هر كه را چهار چيز دادند از چهار ديگرش دريغ ندارند : هر كس توفيق دعا يافت از اجابت محروم نيست ، و هر كه توفيق توبه يافت از پذيرش محروم نيست ، و هر كس توفيق پوزش و طلب آمرزش يافت از آمرزش محروم نيست ، و هر كس بسپاس نعمت پرداخت از فزوني نعمت محروم نيست .
و دليل بر آن در كتاب خدا است ، خدا درباره وى فرموده 60 المؤمن : « مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم » و درباره استغفار فرموده 110 النساء : « هر كه بد كند يا بخود ستم كند سپس از خدا آمرزش خواهد دريابد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربانست » و درباره شكر فرموده 7 إبراهيم : « اگر مرا سپاس گزاريد نعمت شما را افزون كنم » و درباره توبه فرموده 17 النساء : « همانا پذيرش توبه بر خدا براى كسانيست كه بنادانى كار بد كنند سپس زود توبه كنند ، آنانند كه خداوند توبهشانرا بپذيرد و خدا دانا و حكيم است » .
فرمود علي كه چار خصلت بر هر كه نصيب شد ز رحمت محروم نشد ز چار ديگر قرآن شريف را تو بنگر توفيق دعاء هر كسى يافت حق نور اجابتش عيان ساخت هر كس كه بتوبه شد موفق دارد ز قبول توبه رونق هر كس طلبيد باب غفران محروم نشد ز مغفرت هان هر كس كه بشكر دست يابد حق نعمت و عزّتش فزايد