متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
135 [ و فرمود : ] كسى را كه چهار چيز دادند از چهار چيز محروم نباشد :
آن را كه دعا دادند از پذيرفتهشدن محروم نماند ، و آن را كه توبه روزى كردند ، از قبول گرديدن ، و آن را كه آمرزش خواستن نصيب شد ، از بخشوده گرديدن ، و آن را كه سپاس عطا شد از فزوده گشتن .
و گواه اين جمله كتاب خداست كه در باره دعاست « مرا بخوانيد تا بپذيرم 50 . » و در آمرزش خواستن گفته است : « آن كه كارى زشت كند يا بر خود ستم كند سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را بخشنده
[ 386 ]
و مهربان مىيابد 51 . » و در باره سپاس گفته است : « اگر سپاس گفتيد براى شما مىافزاييم . 52 » و در توبت گفته است : « بازگشت به خدا براى كسانى است كه از نادانى كار زشت مىكنند ، سپس زود باز مىگردند ، خدا بر اينان مىبخشايد و خدا دانا و حكيم است . 53 »