متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
121 ( 689 ) من از بخيل در شگفتم كه به سوى همان تنگدستى مىشتابد كه از آن گريزان باشد ، و در همان حال ، آن توانگرى را كه همواره در جست و جوى آن مىكوشد ، از دست مىدهد . نتيجه آن كه ، در دنيا چونان تهيدستان زندگى مىكند ولى در آخرت چونان توانگران به حساب او مىرسند . من از فرد متكبر نيز در شگفتم كه او ديروز نطفهاى بيش نبوده است و فردا نيز لاشهاى بيش نخواهد بود . مورد ديگرى كه مرا به شگفتى وا مىدارد ، كسى است كه آفرينش خداوند را به چشم مىبيند ، و در همين حال هستى خدا را شك مىكند . كسى كه همواره مردگان را مىبيند ، و در عين حال مرگ را فراموش مىكند ، چونان كسى كه در عين ديدن اين جهان ، جهان ديگر را منكر است ، نيز ، مرا به شگفتى وا مىدارد ، و سرانجام من در شگفتم از كسى كه به عمران و آبادى سراى فنا پذير همت مىگمارد ، ولى سراى جاويدان را وانهاده باشد .