متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
126 [ و فرمود : ] از بخيل در شگفتم ، به فقرى مىشتابد كه از آن گريزان است و توانگريى از دستش مىرود كه آن را خواهان است ، پس در اين جهان چون درويشان زيد ، و در آن جهان چون توانگران حساب
[ 383 ]
پس دهد ، و از متكبّرى در شگفتم كه ديروز نطفه بود و فردا مردار است ، و از كسى در شگفتم كه در خدا شك مىكند و آفريدههاى خدا پيش چشمش آشكار است ، و از كسى در شگفتم كه مردن را از ياد برده و مردگان در ديدهاش پديدار ، و از كسى در شگفتم كه زنده شدن آن جهان را نمىپذيرد ، و زنده شدن بار نخستين را مىبيند ، و در شگفتم از آن كه به آبادانى ناپايدار مىپردازد و خانه جاودانه را رها مىسازد .