متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 523 ]
217 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
سرايى است كه بلاها از هر سو گردش را گرفته و به غدر و بيوفايى شهرت يافته . نه خود همواره بر يك حال باشد و نه ساكنانش در امان و سلامت به سر برند . حالاتش گونهگون است و هر روز نوبت به يكى دهد . در آنجا شادمانى نكوهيده است و امن و آسودگى نتوان يافت . مردم دنيا در دنيا چون هدفهايى هستند كه تيرها بر آنها مىبارند . دنيا تيرهايش را بر مردمش مىافكند و به مرگى كه بر سرشان مىفرستد ، نابودشان مىكند .
بدانيد ، اى بندگان خدا ، شما و هر چه از اين دنيا از آن شماست ، به همان راه مىرويد كه پيشينيان شما رفتهاند . كسانى كه عمرهايشان درازتر از عمرهاى شما و خانههايشان آبادتر از خانههاى شما و آثارشان ماندگارتر از آثار شما بود . آوازهايشان به خاموشى گراييد و باد بروتشان فرو نشست و پيكرهايشان فرسوده گرديد و سراهاشان خالى افتاد و آثارشان مندرس شد . كاخهاى بلند و بالشهايى را كه بر آن تكيه مىزدند به صخرههاى سخت و گورهاى به هم چسبيده و لحدهاى در زمين كنده ، بدل كردند . گورهايى كه آستانهاش بر ويرانى بنا گشته و بناهايش از خاك ساخته شده . مكانهايش به هم نزديك و ساكنانش دور . در محلهاى كه مردمش ترسان و هراساناند . مردمى به ظاهر آسوده و به باطن دل مشغول . به خانههاى خود انس نمىگيرند و چون همسايگان با يكديگر نمىپيوندند ، هر چند در كنار هماند و خانههايشان به نزديك است . چگونه به ديدار يكديگر توانند رفت ، در حالى كه ،
در آسياب فرسودگى خرد شدهاند و سنگها و زمين پيكرشان را خورده است . اكنون ،
چنان پنداريد كه شما نيز به همانجا رخت كشيدهايد كه آنان كشيدهاند و گروگان آن خوابگاهيد و آن وديعتگاهتان در كنار گرفته است . چه خواهيد كرد ، اگر كارتان به پايان رسد و زمانتان سر آيد و قبرها دهان گشايد و مردگان بيرون آيند . « آنجا هر كس هر چه كرده است پاداشش را خواهد ديد و همه را به سوى خدا مولاى حقيقيشان باز مىگردانند و همه آن بتان كه به باطل مىپرستيدند نابود مىشود . » 1