جستجو

و من خطبة له ع في التنفير من الدنيا

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

226 و از خطبه‏هاى آن حضرت است دنيا خانه‏اى است فرا گرفته بلا ، شناخته به بيوفايى و دغا . نه به يك حال پايدار است ، و نه مردم آن از سلامت برخوردار . دگرگونى پذيرد ، رنگى دهد و رنگ ديگر گيرد . زندگى در آن ناباب است ، و ايمنى در آن ناياب ، و مردم دنيا نشانه‏هايند ، كه آماجشان سازد . تيرهاى خود به آنان افكند و به كام مرگشان در اندازد . و بندگان خدا بدانيد كه شما و آنچه در آنيد ، به راه آنان كه پيش از [ 261 ] شما بودند روانيد كه زندگانى‏شان از شما درازتر بود ، و خانه‏هاشان بسازتر و يادگارهاشان ديريازتر 1 . كنون آواهاشان نهفته شد ، و بادهاشان فرو خفته . تن‏هاشان فرسوده گرديد ، خانه‏هاشان تهى ، و نشانه‏هاشان ناپديد . كاخهاى افراشته و بالشهاى انباشته 2 را به جا نهادند ، و زير خرسنگها و درون گورهاى به هم چسبيده فتادند ، جايى كه آستانه‏اش را ويرانى پايه است ، و استوارى بنايش را خاك ، مايه . جاى آن نزديك است ، و باشنده آن دور و به كنار ، ميان مردم محله‏اى ترسان ، به ظاهر آرام و در نهان گرفتار . نه در جايى كه وطن گرفته‏اند ، انس گيرند و نه چون همسايگان يكديگر را پذيرند . با آن كه نزديك به هم آرميده‏اند خانه هم را نديده‏اند و چسان يكديگر را ديدار كنند كه فرسودگى‏شان خرد كرده است ، و سنگ و خاك آنان را در كام فرو برده . گويى شما هم به جايى رفته‏ايد كه آنان رفته‏اند ، و آن خوابگاه به گروتان برداشته و آن امانت جاى شما را در كنار خود داشته . پس چگونه خواهيد بود اگر كار شما به سر آيد و گورها گشايد ؟ « آن هنگام آزموده مى‏شود هر كس بدانچه پيشاپيش فرستاده ، و بازگردانيده مى‏شوند به سراغ خدا كه مولاى راستين آنهاست و به كارشان نيايد آنچه به دروغ بر مى‏بافتند 3 . »