متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
31
و از سخنان آن حضرت است
به پسر عباس چون او را نزد زبير فرستاد تا وى را به طاعت خويش بازگرداند ، پيش از جنگ جمل .
با طلحه ديدار مكن ، كه گاوى را ماند شاخها راست كرده ، به كار دشوار پا گذارد و آن را آسان پندارد . به سر وقت زبير رو ، كه خويى نرمتر دارد ، و بدو بگو خالزادهات 1 گويد : در حجاز مرا شناختى ، و در عراق نرد بيگانگى باختى ، چه شد كه بر من تاختى ؟ [ مىگويم ، جمله « فما عدا ممّا بدا » نخستين بار از او شنوده شده است . ]