متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
177 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
خداوند را هيچ كارى از كار ديگر باز ندارد . زمان دگرگونش نكند و مكان را گنجاى او نباشد . زبانها از وصفش ناتواناند . شماره قطرههاى آب و شمار ستارگان آسمان و ذرات خاك را كه باد به هوا برمىدارد ، مىداند . و رفتن مورى بر سنگى صاف و خوابگاه مورى در شبى تاريك بر او پوشيده نيست . افتادن برگهاى درختان و بسته شدن و باز شدن آهسته پلكها را مىداند . شهادت مىدهم كه جز الله خدايى نيست . هيچ چيز همتاى او نيست و در او ترديد روا نبود ، نه دينش را توان پوشيده داشت و نه آفرينش را انكار توان كرد .
شهادت مىدهم ، شهادت كسى كه نيتش صادق است و باطنش از هر شائبه مبرّاست و يقينش خالص است و كفّه ترازوى عملش به نيكى سنگين است . شهادت
[ 423 ]
مىدهم كه محمد ( صلى الله عليه و آله ) بنده او و پيامبر اوست كه از ميان همه آفريدگانش برگزيد و براى شرح حقايق دينش ، اختيار كرد و به گراميترين كراماتش مخصوص گردانيد و براى رسانيدن پيامهاى نيكو انتخاب نمود . به وجود او نشانههاى هدايت آشكار شد و ظلمت كورى و گمراهى روشنى گرفت .
اى مردم ، دنيا كسى را كه آرزوى او را در دل پرورد و خواستار او باشد مىفريبد و با كسى كه براى به دست آوردن آن با ديگران رقابت و همچشمى كند بخل نمىورزد .
و مغلوب مىسازد كسى را كه بر او چيره گردد . به خدا سوگند ، قومى كه در فراخى نعمت و كاميابى بودهاند و نعمتشان روى به زوال نهاده ، زوال نعمت را سببى جز ارتكاب گناهان نبوده است ، زيرا خدا بر بندگانش ستم روا ندارد . اگر مردم هنگامى كه محنت و بلايى بر آنها فرود مىآيد و نعمتهايشان زوال مىيابد ، از روى صدق و صفاى نيت و شيفتگى دل به درگاه خداوندى زارى كنند ، خداوند نعمت رميده را به آنان بازمىگرداند و كارهاى تباهشان را به صلاح مىآورد .
مىترسم از مهلت داده شدگانى باشيد كه غافلگير مىشوند . كارهايى صورت پذيرفت و شما به آنها مايل شديد كه در آن هنگام نزد من ناستوده بوديد . اگر راه و روشى كه در روزگاران گذشته داشتهايد به شما بازگردد ، اهل سعادت خواهيد بود . بر من جز كوشش نيست . اگر خواهم كه بگويم مىگويم . خدا آنچه را گذشته است ببخشايد .