نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
399 ( 968 ) مرگ آرى ، پذيرش پستى هرگز تنگدستى و فقر آرى ، دست به دامن هر كس و ناكس شدن هرگز اگر به انسان نشسته بر جايگاه خويش چيزى ندهند با برخاستن نيز چيزى نتواند گرفت ، روزگار را دو چهره‏ى گونه‏گون است : روزى به سود تو و روزى به زيانت . پس آن گاه كه به سود تو است ، بدمستى مكن و زمانى كه به زيان تو است ، شكيبايى ورز .