نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
390 و فرمود ( ع ) : مرگ ، آرى . خوارى و پستى ، نه . به اندك ساختن و دست به سوى اين و آن دراز نكردن . آن كس كه اگر بنشيند ، چيزى به دستش نيايد ، اگر هم بايستد چيزى ندهندش . روزگار ، دو روز است ، روزى كه به زيان توست و روزى كه به سود تو است . روزى كه به سود توست ، سرمست مشو و روزى كه به زيان توست ، شكيبايى ورز .