نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
373 [ و ابن جرير طبرى در تاريخ خود از عبد الرحمن پسر ابى ليلى فقيه روايت كرده است 174 ، و عبد الرحمن از آنان بود كه با پسر اشعث براى جنگ با حجاج برون شد 175 . عبد الرحمن در جمله سخنان خود در برانگيختن مردم به جهاد گفت : روزى كه با مردم شام ديدار كرديم ، شنيدم على ( ع ) مى‏فرمود : ] اى مؤمنان آن كه بيند ستمى مى‏رانند يا مردم را به منكرى مى‏خوانند و او به دل خود آن را نپسندد ، سالم مانده و گناه نورزيده ، و آن كه آن را به زبان انكار كرد ، مزد يافت و از آن كه به دل انكار كرد برتر است ، و آن كه با شمشير به انكار برخاست تا كلام خدا بلند و گفتار ستمگران پست گردد ، او كسى است كه راه رستگارى را يافت و بر آن ايستاد ، و نور يقين در دلش تافت .