متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
362
گويند كمتر اتفاق مىافتاد كه امام بر منبر نشيند و پيش از اداى سخن ، مردم را چنين اندرزى ندهد : اى مردم ، از خداى بترسيد . هيچكس به عبث آفريده نشده تا سرگرم لهو و بازيچه گردد و او را به خود وانگذاشتهاند تا به كارهاى لغو و بيهوده پردازد . مباد كه دنيا در نظرش به گونهاى آراسته آيد كه آن را جانشين آخرت ، كه زشتش انگاشته ، قرار دهد . آن فريب خوردهاى كه در دنيا به بالاترين پيروزى رسيده ، هرگز به پايه كسى كه از آخرت اندك سهمى يافته ، نرسد .