متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
369 [ و فرمود : ] مردم را روزگارى رسد كه در آن از قرآن جز نشاندن نماند و از اسلام جز نام آن . در آن روزگار بناى مسجدهاى آنان از بنيان آبادان است و از رستگارى ويران . ساكنان و سازندگان آن مسجدها بدترين مردم زمينند ، فتنه از آنان خيزد و خطا به آنان درآويزد . آن كه از فتنه به كنار ماند بدان بازش گردانند ، و آن كه از آن پس افتد به سويش برانند . خداى تعالى فرمايد : به خود سوگند ، بر آنان فتنهاى بگمارم كه بردبار در آن سرگردان ماند و چنين كرده است ، و ما از خدا مىخواهيم از لغزش غفلت درگذرد .