نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
325 در صفت مؤمن چنين فرمود : مؤمن را شادمانى در چهره است و اندوه در دل حوصله‏اش از همه بيش است و نفسش از همه خوارتر . برترى جويى را خوش ندارد و از خودنمايى بيزار است . اندوهش بسيار و همتش بلند و خاموشيش دراز و وقتش مشغول است . مؤمن صبور و شكرگزار است ، همواره در انديشه است و در اظهار نياز امساك كند . نرمخوى و نرم‏رفتار است . نفسش از صخره سخت‏تر است ، در عين حال ، خود را از بردگان كمتر مى‏گيرد .