نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 670 ] 284 از امام ( ع ) پرسيدند : چگونه خداوند با كثرت مردم از آنها حساب و پرسش مى‏كند ؟ فرمود : كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ فَقِيلَ كَيْفَ يُحَاسِبُهُمْ وَ لاَ يَرَوْنَهُ فَقَالَ ع كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لاَ يَرَوْنَهُ « همان طورى كه با همه كثرتشان به آنان روزى مى‏دهد » آنگاه پرسيدند : با اين كه نمى‏بيند چگونه از حساب آنها مى‏پرسد ؟ فرمود : « همان طورى كه به آنها روزى مى‏دهد و او را نمى‏بينند . » چگونگى محاسبه خلايق را با كثرت جمعيّت ، تشبيه به كيفيت روزى رسانى به آنها با كثرت جمعيّت ، فرموده است ، و اين مطلب را به دليل روشنى و آگاهى سائل از آن ، در تشبيه ، اصل [ مشبه به ] قرار داده است . و همين طور ، كيفيت محاسبه آنها را با نديدن خداوند توسط آنان به كيفيّت روزى رسانى بدانها بدون رؤيت ، تشبيه كرده است ، و وجه شبه در هر دو مورد ، ممكن بودن مطلب است با توجّه به فراگيرى قدرت او و بى‏نيازى در موردى به چيز ديگر .