جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

276 امام ( ع ) هنگامى كه پيامبر را دفن كردند ، بر مزار آن بزرگوار فرمود : إِنَّ اَلصَّبْرَ لَجَمِيلٌ إِلاَّ عَنْكَ وَ إِنَّ اَلْجَزَعَ لَقَبِيحٌ إِلاَّ عَلَيْكَ وَ إِنَّ اَلْمُصَابَ بِكَ لَجَلِيلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَكَ وَ بَعْدَكَ لَجَلَلٌ جلل : امر آسان و نيز امر مهم و مشكل را مى‏گويند ، اين لغت از اضداد است . [ 666 ] « صبر خوب است مگر نسبت به تو و بى‏تابى بد است ، مگر بر تو ، و غمى كه از مصيبت تو رسيده بسى بزرگ ، و غمهاى پيش از تو و بعد از تو آسان و سهل است » . اين سخن كه صبر در مصيبت آن بزرگوار ناپسند و بى‏تابى در مورد او ، بد نيست ، براى آن است كه او اصل و پيشواى ديانت است ، پس بى‏تابى در مصيبت او باعث ادامه ياد او ، و ياد او باعث يادبود هميشگى اخلاق ، سنّت و روش اوست ، پس به اين جهت ، بى‏تابى ناروا نيست ، و يا از آن رو كه مصيبت وى مصيبتى بزرگ و او مهمترين چيزى است كه از دست رفته است بنابر اين بى‏تابى براى او خوب است و امّا صبر ، چون به معنى فراموشى و از خاطر بردن اوست ، پس از اين رو ناپسند است . و امام ( ع ) از جهتى فضيلت را ناپسند و از جهتى رذيلت را نيكو دانسته است . و بديهى است كه مصيبتى كه وارد شده بود بزرگتر از مصيبتهايى بود كه از شخص ديگرى مى‏رسيد ، زيرا هر مصيبتى چه از افراد قبل يا بعد از او ، نسبت به آن ، سهل و آسان است . بعضى گفته‏اند : مقصود امام ( ع ) آن است كه مصيبت وارده قبلا بر مسلمانان به دليل ترسشان بزرگ بوده است و پس از او نيز به دليل بر هم خوردن امر مردم و امر دين با فقدان آن بزرگوار عظيم است . امّا معناى اوّلى روشنتر و بهتر است .