نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
275 [ و فرمود : ] طمع كشاننده به هلاكت است و نارهاننده ، و ضامنى است حق ضمانت نگزارنده 142 ، و بسا نوشنده كه گلويش بگيرد و پيش از سيراب شدن بميرد ، و ارزش چيزى كه بر سر آن همچشمى كنند هر چند بيشتر بود مصيبت از دست دادنش بزرگتر بود ، و آرزوها ديده بصيرت را كور سازد و بخت سوى آن كس كه در پى آن نبود تازد .