متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
267
و فرمود ( ع ) : طمع تو را بر لب آب برد و سيراب ناشده بيرون آرد . ضمانت مىكند و وفا نمىكند . چه بسا آشامندهاى كه پيش از سيرابشدن ، آب گلوگيرش شود . هر قدر چيزى كه مايه رقابت است ، ارزشش بيش باشد ، اندوه فقدانش بيش باشد .
آرزوها ديدگان بصيرت را كور سازند و بهره نصيب كسى شود كه در پى آن نبوده است .