متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
270 ( 839 ) مردم ، براى دنيا به دو گونه كار مىكنند : يكى به گونهاى كه كار دنيا از آخرتش باز مىدارد ، نگران تهى دستى كسانى است كه در پس پشت وا مىنهد ، اما از مستمندى خويش خاطرى آسوده دارد ، بدين سان عمرش را در راه سود ديگران به هدر مىدهد .
دو ديگر كسى است كه در دنيا براى جهان ديگر كار مىكند و بهرهى مادى خود به خود به سراغش مىآيد ، پس هر دو بهره را فراچنگ آورده ، هر دو خانه را مالك مىشود . چنين كسى نزد خدا چنان آبرويى كسب كند كه هر چه از خدا بخواهد ،
بىدريغ ارزانيش دارد .