متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
261
و فرمود ( ع ) : مردم در دنيا دو گونه كار كنند : يكى در دنيا ، براى دنيا كار مىكند و دنيا چنانش به خود مشغول داشته كه به آخرتش نمىپردازد و مىترسد كه بازماندگانش گرفتار فقر شوند و حال آنكه ، خود از دنيا در امان است . چنين كسى عمر خود را براى سود ديگران تباه مىكند و آن ديگر در دنيا براى آخرتش كار مىكند ، پس بهره او از دنيا بىهيچ رنجى به دستش مىآيد . چنين كسى نصيب خود از دنيا و آخرت فراهم آورد و مالك دو سراى شود . در نزد خداى هم آبرومند است و هر حاجت ، كه از او خواهد ، برآورد .