نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 917 ] 249 و فرمود ( ع ) به كميل بن زياد نخعى : اى كميل ، كسان خود را بگوى كه هنگام عصر براى كسب صفات نيكو بيرون روند و هر شامگاه در برآوردن نياز كسانى كه به خواب رفته‏اند ، بكوشند . سوگند به كسى كه هر آواز را مى‏شنود ، كه هر كه دلى را شادمان سازد ، خداوند براى او لطفى آفريند و چون مصيبتى بدو رسد ، آن لطف چون آبى به سوى او سرازير شود تا آن مصيبت را ببرد و دور گرداند ، آن‏سان ، كه اشتر غريب را از چراگاه مى‏رانند .