نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 585 ] 184 امام ( ع ) درباره اوباش فرمود : هُمُ اَلَّذِينَ إِذَا اِجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا وَ قِيلَ بَلْ قَالَ ع هُمُ اَلَّذِينَ إِذَا اِجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا فَقِيلَ قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اِجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ اِفْتِرَاقِهِمْ فَقَالَ يَرْجِعُ أَصْحَابُ إِلَى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ اَلنَّاسُ بِهِمْ كَرُجُوعِ اَلْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ اَلنَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ اَلْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ مهنه : پيشه و صنعت بقيه مطالب واضح است « آنان افرادى هستند كه اگر جمع شوند غلبه يابند ، و چون پراكنده شوند ، شناخته نمى‏شوند » . بعضى گفته‏اند كه امام ( ع ) فرمود : « آنان كسانى هستند كه اگر جمع شوند زيانبخشند و هرگاه پراكنده باشند ، سودمندند ، » گفتند : زيان اجتماعشان را مى‏دانيم اما سود پراكنده بودنشان چيست ؟ فرمود : « پيشه‏وران سركارشان بر مى‏گردند و مردم از آنها بهره‏مند مى‏شوند ، چنان كه بنّا ، سر ساختمان و بافنده به كارگاه ، و نانوا به مغازه نانوايى برمى‏گردد » .