نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
190 در صفت اوباش و فرومايگان ، گفت : اينان چون گرد ، آيند غلبه كنند و چون پراكنده باشند ، شناخته نشوند . [ و گويند كه فرمود : ] اينان چون گرد آيند ، زيان رسانند و چون پراكنده باشند ، سود دهند . [ پرسيدند ، زيان جمع آمدنشان را مى‏دانيم . اما سود پراكنده شدنشان در چيست ، فرمود : ] پيشه‏وران به سر كارهاى خود باز مى‏گردند و مردم از آنها فايده مى‏برند ، بنّا به كار ساختن باز مى‏گردد و بافنده به كارگاهش و نانوا به نانواييش .