نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
137 ( 705 ) [ 428 ] بسا روزه دارانى كه جز از گرسنگى و تشنگى از روزه‏ى خويش بهره‏اى نبردند ، و بسا شب زنده‏دارانى كه از به پاخاستن خود جز رنج و بى‏خوابى نصيبى نيابند . چه خوش است خواب رندان و روزه خوارى آنان