نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
137 و فرمود ( ع ) : چه بسيار روزه‏دارى كه از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى نبرد و چه بسا ، نمازگزارى كه از نمازش جز بيدارى و رنج نصيبى حاصل نكند . خوشا خوابيدن زيركان و خوشا روزه گشادن ايشان .