نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
98 ( 666 ) زمان و روزگارى بر مردم خواهد آمد كه جز بدگوى ديگران ، مقرب نشود ، كسى جز بدكار و هرزه ظريف به شمار نيايد و جز انصاف كاران كسى ناتوان نگردد . در آن روزگار ، صدقه زيان به شمار آيد ، صله‏ى رحم نوعى منت شمرده شود و عبادت راهى براى تاخت و تاز بر مردم گردد در چنان روزگارى حكمرانى ، با مشورت كنيزان ، فرماندهى خردسالان و تدبير خواجگان انجام مى‏گيرد .