نهج البلاغه | و من كلام له ع و فيها علة تسمية الشبهة شبهة ثم بيان حال الناس فيها

و من كلام له ع و فيها علة تسمية الشبهة شبهة ثم بيان حال الناس فيها

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 38 ] 38 و از خطبه‏هاى آن حضرت است شبهه 1 را شبهه ناميده‏اند چون حقّ را ماند ، ليكن دوستان خدا را فريفتن نتواند كه يقين ، چراغ رهگذر ايشان است ، و رستگارى راهبر . امّا دشمنان خدا را گمراهى دعوت كننده است ، و كورى همراه برنده . پس نه آن كه بيم مرگ دارد ، از آن رهد ، و نه آن كه زندگانى جاودانه خواهد بدان رسد 2 .