نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
42 ( 610 ) [ 400 ] اگر تيزى اين شمشيرم را بر بن بينى مومن فرود آورم كه مرا دشمن بدارد ، او دشمنى مرا به دل نپذيرد . و اگر تمامى ثروتهاى انباشته‏ى دنيا را يكجا به دامن منافق بريزم كه مرا دوست بدارد ، بى‏گمان دوست داشتن را نتواند . اين بدان روى است كه در پى قضاوت محتوم الهى اين حقيقت بر زبان پيامبر امى كه درود خدا بر او و بر خاندانش باد جارى شد كه : « اى على ، مومن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را مهر نورزد » .