نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
40 [ و فرمود : ] زبان خردمند در پس دل اوست ، و دل نادان پس زبان او . [ و اين از معنيهاى شگفت و شريف است و مقصود امام ( ع ) اين است كه : خردمند زبان خود را رها نكند تا كه با دل خويش مشورت كند و با انديشه خود رأى زند ، و نادان را آنچه بر زبان آيد و گفته‏اى كه بدان دهان گشايد ، بر انديشيدن و رأى درست را بيرون كشيدن سبقت گيرد . پس چنان است كه گويى زبان خردمند پيرو دل اوست و دل نادان پيرو زبان او . ]