نهج البلاغه | و من خطبة له ع و هي من أفصح كلامه عليه السلام و فيها يعظ الناس و يهديهم من ضلالتهم و يقال إنه خطبها ...

و من خطبة له ع و هي من أفصح كلامه عليه السلام و فيها يعظ الناس و يهديهم من ضلالتهم و يقال إنه خطبها بعد قتل طلحة و الزبير

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
( 24 ) 4 از سلسله گفتارهاى آن حضرت است از پرتو ما در سياهى ره جستيد و از اعماق شب به بامداد فراز آمديد . كرباد گوشى كه پيام آواى آگاهى بخش بعثت را به دل نسپرد از آن كه طنين آن فريادش ناشنوا ساخته باشد ، چه انتظار كه پيام مرا دريابد ؟ استوار باد دلى كه همواره به ياد خدا در تپش باشد ( 25 ) همواره پى‏آمدهاى خيانتتان را چشم داشتم و از پس پيرايه‏هاى فريب سيمايتان را بى‏نقاب مى‏شناختم . از يك سو ضابطه‏هاى دين مرا از شما پرده‏اى افكنده است ، و از ديگر سو درستى انگيزه در شناخت شما بينشى ارزانيم داشته است . [ 27 ] آن جا كه بى هيچ راهنمايى با يكديگر برخورد مى‏كرديد ، زمين را مى‏كاويديد و به آب نمى‏رسيديد ، با تكيه بر سنتهاى حق ، پرچم هدايت را در گمراهه‏ها برايتان برافراشتم . امروز نيز چونان گنگى ، با زبان اشاره ، با شما سخن مى‏گويم آن كه از راى من سرپيچد ، انديشه‏اش در صحنه مباد كه من ، از آن روز كه حق را شناختم ، لحظه‏اى به ترديد دچار نشدم . موسى كه بر او درود باد از چيره شدن جاهلان و نيرو گرفتن گمراهان هراسناك بود ، كه از براى جان خود هيچ نگران نبود . امروز دو راهه‏ى حق و باطل پيش روى ما است ، آن كس كه به بود آب اطمينان يابد ، تشنه نمى‏ماند .