متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
39
و از خطبههاى آن حضرت است
گرفتار كسانى شدهام كه چون امر مىكنم فرمان نمىبرند ، و چون مىخوانم پاسخ نمىدهند . اى ناكسان براى چه در انتظاريد ؟ و چرا براى يارى دين خدا گامى برنمىداريد ؟ دينى كو كه فراهمتان دارد ، غيرتى كو تا شما را به غضب آرد ؟ 1 فرياد مىخواهم و يارى مىجويم ، نه سخنم مىشنويد نه فرمانم را مىبريد ، تا آنگاه كه پايان كار پديدار گردد و زشتى آن آشكار .
نه انتقامى را با شما بتوان كشيد ، و نه با يارى شما به مقصود توان رسيد . شما را به يارى برادرانتان خواندم ، همچون شترى كه از درد سينه بنالد و زخم پشت او را از رفتن بازدارد ، ناله در گلو شكستيد و بر جاى خويش نشستيد . سرانجام دستهاى نزد من آمد لرزان ، ناتوان « گويى به كام مرگشان مىبرند و آنان نگران 2 » .
[ مىگويم ، « متذائب » از سخن امام ، به معنى مضطرب است ، از « تذائبت الرّيح » يعنى وزش باد مضطرب گشت ، و ذئب را ذئب گرگ ناميدهاند چون در رفتن اضطراب دارد . ]