نهج البلاغه | و من كلام له ع ينبه فيه على فضيلته لقبول قوله و أمره و نهيه

و من كلام له ع ينبه فيه على فضيلته لقبول قوله و أمره و نهيه

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
188 خطبه‏اى از آن حضرت ( ع ) از اصحاب محمد ( صلى الله عليه و آله ) آنان كه حافظان دين و رازداران او هستند ، مى‏دانند ، كه هرگز از فرمان خدا و پيامبرش سر برنتافته‏ام . و پيامبرش را به جان و دل يارى كرده‏ام ، آنجا كه پهلوانان واپس مى‏نشستند و گامها از پيش تاختن در مى‏ماندند . و اين شجاعتى بود كه خدا مرا به آن گرامى داشته بود . رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) جان تسليم كرد و سرش بر سينه من بود . جانش بر كف دست من جارى شد و من آن را بر چهره خود كشيدم ، غسل دادنش را عهده‏دار شدم و ملايكه ياران من بودند . سراى و بيرون سراى پر از ناله و زارى و ملايكه بود . [ 459 ] دسته‏اى فرود مى‏آمدند و دسته‏اى فرامى‏رفتند ، لحظه‏اى بانگ و فريادشان از گوش من نمى‏بريد . بر وى درود مى‏فرستادند تا او را در مدفنش به خاك سپرديم . آرى ، در زندگى و مرگ چه كسى سزاوارتر از من به اوست . پس بشتابيد با دل بينا و نيتهاى خويش را در كارزار با دشمن صافى سازيد . سوگند به كسى كه جز او خدايى نيست ، كه من بر جاده حق ره مى‏سپرم و آنان در لغزشگاه باطل‏اند . آنچه مى‏گويم ، مى‏شنويد . براى خود و شما از خدا آمرزش مى‏طلبم .