متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
196 و از خطبههاى آن حضرت است
او را برانگيخت هنگامى كه نه نشانهاى بر پا بود ، و نه چراغى پيدا و نه راهى هويدا . بندگان خدا شما را به ترس از خدا مىخوانم و از دنياتان مىترسانم ، كه دنيا خانه رخت بستن است و كوى زندگانى تلخ و نا به مراد نشستن . باشنده آن آماده رفتن است ، و جاى گرفته در آن مهيّاى جدا گشتن ،
مردم خود را چنان مىجنباند كه باد سخت كشتى را در دل درياها بلرزاند .
دستهاى از آنان در دل آب مرده ، و دستهاى بر روى موجها جان به در برده .
بادها با وزيدن از اين سو بدان سوىشان مىراند ، و چنان كه خواهد مىكشاند .
پس آن كه در آب مىميرد نتوان بازش يافتن ، و آن كه از آن رها شده به سوى مرگ است . در تاختن .
[ 231 ]
بندگان خدا اكنون هشيار باشيد كه زبانها باز است و تنها به ساز ، و اندامها نرم و در خدمت ستاده ، و راه بازگشت گشاده ، و جولانگاه فراخ گسترده و فرصت آماده ، از آن پيش كه وقت از دست شود و مرگ از در در آيد . پس فرود آمدن آن را بر خود مسلم شماريد و چشم به در آمدنش مداريد .