نهج البلاغه | من خطبة له ع في الموعظة و بيان قرباه من رسول

من خطبة له ع في الموعظة و بيان قرباه من رسول

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 411 ] 174 خطبه‏اى از آن حضرت ( ع ) اى غفلت زدگانى كه خدا از شما غافل نيست . اى كسانى كه فرمان خدا را ترك گفته‏ايد و حال آنكه شما را بازخواست خواهد كرد ، چيست كه مى‏بينمتان كه از خداى مى‏رميد و به ديگرى جز او مى‏گراييد . چونان چارپايانى هستيد كه چوپانشان به چراگاهى بيمارى خيز و آبشخورى دردانگيز رها كرده است . يا همانند آن گوسفندى هستيد كه فربه‏اش مى‏سازند تا كارد بر گلويش مالند و نداند كه با او چه مى‏كنند . اگر با او نيكى كنند پندارد كه همواره روزگارش چنين است و كار او سير شدن است و بس . به خدا قسم ، اگر بخواهم هر يك از شما را خبر دهم كه از كجا آمده و به كجا مى‏رود و همه احوال او چگونه خواهد ، بود مى‏توانم . ولى مى‏ترسم درباره من عقيده‏اى پيدا كنيد كه به رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) كافر گرديد . ولى آن رازها را با ياران خاص خود در ميان مى‏نهم كه آنان را بيمى از كفر نيست . سوگند به كسى كه محمد ( صلى الله عليه و آله ) را براستى به رسالت مبعوث داشته و او را از همه آفريدگان برگزيده كه جز به راستى سخن نمى‏گويم كه رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) مرا از همه چيز آگاه ساخته است و گفته است كه چه كسى ، چسان به هلاكت رسد و چه كسى ، چسان رهايى يابد و سرانجام كار چه خواهد بود . هر چه در خاطر من گذشت ، پاسخش را به گوش من فرو خواند و در آن باب با من سخن گفت . اى مردم ، به خدا سوگند ، كه من شما را به هيچ فرمانى ترغيب نمى‏كنم ، جز آنكه ، خود به انجام دادن آن بر شما پيشى مى‏گيرم و شما را از معصيتى نهى نمى‏كنم جز آنكه ، خود پيش از شما از انجام دادن آن باز مى‏ايستم .