متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 141 ]
145
و از خطبههاى آن حضرت است
مردم همانا شما در اين جهان نشانهايد كه مرگ پى در پى بدان تير مىافكند . با هر جرعهاى آب در گلو جستنى است ، و با هر لقمهاى گلوگير شدنى . از دنيا به نعمتى نمىرسيد جز كه نعمتى را از دست مىدهيد . هيچ سالخورده ، روزى از عمر را نمىگزارد 1 ، جز به ويرانى يك روز از مدّتى كه دارد ، و برخوردنى او چيزى افزوده نشود ، مگر آنچه از آن روز پيشين اوست از ميان رود 2 ، و اثرى از او زندگى نپذيرد تا اثرى از او نميرد ، و چيزى از او نو نشود جز آنكه نوى از او كهنه گردد ، و نوخاستهاى از او بر پا نايستد ، جز آنكه درويدهاى از او بر زمين افتد 3 . ريشههايى رفتند كه ما شاخههاى آنهاييم . چون اصل رفت ما كه فرعيم چگونه پاييم ؟
از اين خطبه است
هيچ بدعتى را پديد نياوردند ، جز كه با آن سنّتى را رها كردند . پس خود را از بدعت واپاييد ، و راه راست را بپيماييد . نيكوترين كارها سنّتى است كه ديرينه است 4 ، و ساليانى بر آن گذشته است ، و بدترين ، آنچه نو پديد آمده و پيشينهاى نداشته .