متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
143
و از خطبههاى آن حضرت است
در خواستن باران بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود مىبرد ، و آسمانى كه بر شما سايه مىگسترد ، پروردگار شما را فرمانبردارند . و بركت آن دو بر شما نه از راه دلسوزى است ، و نه به خاطر جستن نزديكى ، و نه به اميد خيرى است كه از شما دارند ، بلكه به سود شما مأمور شدند و گردن نهادند ، و براى مصلحت شما بر پاشان داشتند ، و ايستادند .
خدا ، بندگان خود را به كيفر كارهاى زشت آنان ، مبتلا سازد به كاهش ميوه درختان ، و به ناباريدن باران ، و بستن گنجينههاى خير به روى ايشان 1 ، تا توبه خواه توبه كند ، و معصيت كار دل از معصيت بكند ، و پند گيرنده پند بپذيرد ، و بازدارنده ، راه نافرمانى را بر بندگان بگيرد . و خدا آمرزش خواستن را وسيلت پيوسته داشتن روزى بر روزى خواران قرار داده است ، و موجب رحمت برآفريدگان ، و فرموده است : « إسْتَغْفِروا رَبَّكُمْ اِنَّهُ كانَ غَفّاراً . يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْْ مِدْراراً ، و يُمْدِدكُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنينَ » 2 .
[ 139 ]
پس خدا بيامرزد كسى را كه پيشباز توبه رود ، و از گناهانش بخشش طلبد ، پيش از آنكه مرگش برسد .
بارخدايا ما به سوى تو آمديم ، از خانهها كه در آن بوديم و از چادرها كه در آن مىغنوديم ، حالى كه جانوران در بانگ و خروش بودند و كودكان در فرياد و جوش 3 . خواستاران آمرزش توايم و اميدواران نعمت و بخشش توايم . از عذابت ترسانيم ، و از كيفرت ، هراسان . خدايا ما را از باران رحمتت سيراب كن و از جمله نوميدانمان مگردان و به قحط سالىمان مميران و بر ما مگير بدانچه كردند بيخردانمان ، اى بخشندهتر از همه بخشندگان .
ما به سوى تو بيرون شدهايم ، و از آنچه بر تو پوشيده نيست ، به تو شكايت آوردهايم ، و اين هنگامى است كه سختيهاى طاقت فرسا ما را بيچاره كرده ، و تنگسالى و بىبارانى به ستوهمان آورده . پيشآمدهاى سخت به ناتوانىمان كشانده ، و فتنههاى دشوار كارد را به استخوان رسانده . خدايا از تو مىخواهيم ما را نوميد بازمگردانى ، و نادلخواه از درگاهت نرانى ، و ما را به گناهانمان مگيرى ، و به كردارمان كيفر مدهى .
خدايا باران رحمت خود را بر ما بباران . و بركت خويش بر ما بگستران ، و روزى و رحمتت را به ما رسان ، و ما را آب ده از بارانى سود رسان ، سيراب كننده و روياننده گياهان ، كه آنچه خشك شده بروياند ، و آنچه مرده است زنده گرداند . فراخى نعمت آن بسيار ، ميوهاش افزون و بيشمار ، كه زمينهاى پست را سيراب كند و به درّهها سيل افكند . درختان را برگ آرد ، و نرخها را ارزان دارد . همانا ، تو بر هر چيز كه خواهى توانايى .