جستجو

و من خطبة له ع في الاستسقاء و فيه تنبيه العباد وجوب استغاثة رحمة

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

143 و از خطبه‏هاى آن حضرت است در خواستن باران بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود مى‏برد ، و آسمانى كه بر شما سايه مى‏گسترد ، پروردگار شما را فرمانبردارند . و بركت آن دو بر شما نه از راه دلسوزى است ، و نه به خاطر جستن نزديكى ، و نه به اميد خيرى است كه از شما دارند ، بلكه به سود شما مأمور شدند و گردن نهادند ، و براى مصلحت شما بر پاشان داشتند ، و ايستادند . خدا ، بندگان خود را به كيفر كارهاى زشت آنان ، مبتلا سازد به كاهش ميوه درختان ، و به ناباريدن باران ، و بستن گنجينه‏هاى خير به روى ايشان 1 ، تا توبه خواه توبه كند ، و معصيت كار دل از معصيت بكند ، و پند گيرنده پند بپذيرد ، و بازدارنده ، راه نافرمانى را بر بندگان بگيرد . و خدا آمرزش خواستن را وسيلت پيوسته داشتن روزى بر روزى خواران قرار داده است ، و موجب رحمت برآفريدگان ، و فرموده است : « إسْتَغْفِروا رَبَّكُمْ اِنَّهُ كانَ غَفّاراً . يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْْ مِدْراراً ، و يُمْدِدكُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنينَ » 2 . [ 139 ] پس خدا بيامرزد كسى را كه پيشباز توبه رود ، و از گناهانش بخشش طلبد ، پيش از آنكه مرگش برسد . بارخدايا ما به سوى تو آمديم ، از خانه‏ها كه در آن بوديم و از چادرها كه در آن مى‏غنوديم ، حالى كه جانوران در بانگ و خروش بودند و كودكان در فرياد و جوش 3 . خواستاران آمرزش توايم و اميدواران نعمت و بخشش توايم . از عذابت ترسانيم ، و از كيفرت ، هراسان . خدايا ما را از باران رحمتت سيراب كن و از جمله نوميدانمان مگردان و به قحط سالى‏مان مميران و بر ما مگير بدانچه كردند بيخردانمان ، اى بخشنده‏تر از همه بخشندگان . ما به سوى تو بيرون شده‏ايم ، و از آنچه بر تو پوشيده نيست ، به تو شكايت آورده‏ايم ، و اين هنگامى است كه سختيهاى طاقت فرسا ما را بيچاره كرده ، و تنگسالى و بى‏بارانى به ستوه‏مان آورده . پيشآمدهاى سخت به ناتوانى‏مان كشانده ، و فتنه‏هاى دشوار كارد را به استخوان رسانده . خدايا از تو مى‏خواهيم ما را نوميد بازمگردانى ، و نادلخواه از درگاهت نرانى ، و ما را به گناهانمان مگيرى ، و به كردارمان كيفر مدهى . خدايا باران رحمت خود را بر ما بباران . و بركت خويش بر ما بگستران ، و روزى و رحمتت را به ما رسان ، و ما را آب ده از بارانى سود رسان ، سيراب كننده و روياننده گياهان ، كه آنچه خشك شده بروياند ، و آنچه مرده است زنده گرداند . فراخى نعمت آن بسيار ، ميوه‏اش افزون و بيشمار ، كه زمينهاى پست را سيراب كند و به درّه‏ها سيل افكند . درختان را برگ آرد ، و نرخها را ارزان دارد . همانا ، تو بر هر چيز كه خواهى توانايى .